Spontane Akışın Stabil Nabzı

Sağımda duvar vardı ben hep solumdan kalkardım
Günler hatır gönülsüz 40 yıl kahvesiz günlerdi
Sözlerimizin bir manaya delâlet etmediği
Müstesna anlardandı
Statülerimize göre ayrıldık ilkin
Sonra mizaçlarımız oluştu
Karakterlerimiz birer sandalye çekip oturdu
Birbirine mütabık olmasa da her hücremiz
Spontane akışın stabil nabızlarıyız
Elhamdülillah

Kanım donardı ben can yanmasıyla ısınırdım
Hayat skalasında biz hangi griyiz hangi fildişi?
Doğal bir ayıklanma ile bu güne kadar gelmişiz
A canım yol yordam bilmeden ölüyor nicelerimiz
Biz hangi bilinçdışı varlığın hangi ürünü
Hangi normun yaptırımıyız?
Birbirine denk gelmese de her derdimiz
Pesimist gözlerin tesirsiz bakışlarıyız 
Elhamdülillah

Yorum bırakın